انتخابات مهم تر از تنیس؛ تنیس ارزان برای قشر خاص، زمین خاص در حراج/ کورت شیرودی سیبل کمانداران می شود!

به گزارش  ورزشی منهای فوتبال به نقل از  شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ در فدراسیون تنیس همه چیز معطوف انتخابات است. انتخاباتی تک صدایی و تک کاندیدایی که از هم اکنون برنده آن مشخص است اما مشخص نیست که چرا رئیس فدراسیون تنیس دغدغه آن را دارد. آنقدر زیاد که همه مسائل در فدراسیون تعطیل شده و به امان خدا رها شده و همه تمرکز روی انتخابات معطوف است. انتخاباتی که در آن فقط داوود عزیزی رئیس فدراسین و فریده گنجویی نایب رئیس زنان حضور دارند و بدیهی است که از حالا نتیجه انتخاات که هیچ حتی تعداد آرا نیز مشخص است اما فدراسیون نشین ها به بهانه همین انتخابات پیش رو از پیش مشخص تنیس را رها کرده اند تا کمتر کار کرده و بیشتر استراحت کنند!

اتفاقی که این روزها درباره کورت های تنیس مجموعه ورزشی شیرودی رخ می دهد و بی تفاوتی فدراسیون، دست کمی از یک فاجعه ندارد.

مجموعه تنیس شیرودی خاستگاه این رشته در طول تاریخ و محل پرورش نوابغ تنیس ایران، مدت هاست بدون صاحب به امان خدا رها شده. کورت های خاطره انگیزی که محل بروز و ظهور بزرگترین ستارگان تنیس ایران بوده و هر اتفاق مهم و افتخارآفرینی در تنیس ایران در سالهای دور و 5 دهه قبل رخ داده، منبعث از این زمین ها بوده. ستارگان بزرگی چون تقی اکبری، جهانبخش سوری، منصور بهرامی، محمدرضا توکلی و… جملگی از این زمین ها به تنیس ایران معرفی شده اند و برای این رشته افتخار آفریده اند اما در بی تفاوتی محض فدراسیون تنیس این زمین های خاطره انگیز و نوستالژیک و البته مهم و کلیدی دارد به یغما می رود.

قرار بر این شده که 6 زمین تنیس پایین مجموعه شیرودی تغییر کاربری پیدا کرده و برای تمرین تیم تیر و کمان اختصاص یابد! تیم های تیر و کمان و پاراتیر و کمان پیش از این در زمین شماره 2 مجموعه شیرودی تمرین می کردند اما ظاهرا بهره بردار این زمین با ادامه فعالیت آنها در این زمین مخالفت کرده و حالا در یک تصمیم عجیب قرار شده کمانداران به کورت های تنیس شیرودی نقل مکان کنند. صرفنظر از اینکه زمین ها و کورت های تنیس هرگز مناسب تمرین رشته ای همچون تیر و کمان نیست و حتی می تواند به زمین و کورت ها آسیب وارد کند، اینکه یک زمین تخصصی تنیس به یک رشته غیر واگذار شود یک ضایعه بزرگ برای این رشته محسوب می شود. آنهم رشته ای که تعداد زیرساخت ها و زمین های تخصصی آن به شدت اندک و ناچیز است و حتی برای یک قریه کوچک نیز پاسخگو نیست چه برسد به کلانشهری با 18 میلیون جمعیت. رشته ای که اندک زیرساخت های موجود آن نیز از دوران باشکوه گذشته اش به ارث رسیده و هیچ کوششی در چند دهه اخیر برای افزایش و رشد آن صورت نگرفته.

در رشته ای که بنا به تصمیمات غلط مدیرانش مهمترین زمین های کاربردی اش در مجموعه انقلاب برای درآمدزایی واگذار شده و تیم های ملی اش در تمامی رده ها زمینی ندارند که در آن تمرین کنند و همانند خانه به دوش ها باید با خواهش و تمنا از مالکان، بهره برداران و بخش خصوصی برای تنیسورهایش وقت تمرین بگیرد، این بی اعتنایی و بی تفاوتی به یک زمین قدیمی و استاندارد و خاطره انگیز براستی تاسف بار است. زمین هایی که در با توجه به موقعیت جغرافیایی اش و حضور در مرکز شهر می تواند بهترین بازدهی را داشته باشد و اهالی این رشته به ویژه جوانان بتوانند در یک فضای استاندارد و مناسب در آن به تنیس بپردازند، با سهل انگاری فدراسیون می خواهد میزبان تیرهایی شود که بی رحمانه بر خاک آن فرود خواهد آمد و سیبل کمانداران شود.

این در حالیست که فدراسیون تنیس اخیرا با پروپاگاندا و سر و صدای بسیار از طرح تنیس ارزان را رونمایی کرده و در این طرح نمایشی مجموعه لاکچری و گران استقلال را در ساعات مرده قرار است در اختیار تنیسورهای برتر رنکینگ کشوری قرار دهد. صرفنظر از اینکه این طرح تنها یک جمعیت کوچک و خاص را در بر می گیرد، پرداخت شهریه در نظر گرفته شده برای قشر متوسط و زیر متوسط نیز دشوار است تا بیشتر متوجه شویم که این طرح تنها برای شوآف و عده ای خاص در نظر گرفته شده، نه عموم مردم.

کاش فدراسیون تنیس به جای این طرح های نمایشی و البته ذوب شدن در انتخابات از پیش تعیین شده، اندکی هم به این رشته توجه کند و اجازه ندهد که این زمین های نوستالژیک و مهم به این سادگی از تنیسورها خالی شده و جولانگاه کمانداران شود.