ریاست با لباس ورزشی؛ از تجربه موفق با دبیر و ساعی تا اشتباهات تکراری

به گزارش ورزشی منهای فوتبال به نقل از ایرنا یکی از مهمترین موضوعاتی که در محافل ورزشی بارها مورد بحث‌ جدی قرار گرفته شاخصه‌های لازم برای ریاست یک فدراسیون است. برخی اعتقاد دارند رئیس فدراسیون باید آشنایی کامل با رشته ورزشی تحت مدیریت آن فدراسیون داشته باشد و برخی دیگر پا را فراتر گذاشته‌اند و بر این باورند رئیس فدراسیون، باید دارای سابقه قهرمانی در بالاترین سطح آن رشته باشد؛ اما گروهی هم هستند که چنین اعتقاد ندارند. آنها می‌گویند همین که رئیس فدراسیون بتواند منابع مالی برای فدراسیون فراهم کند کافیست و وی می‌تواند از افراد فنی به عنوان دبیر و نایب رئیس استفاده کند.

در حال حاضر در راس فدراسیون‌های ورزشی ایران هم افراد فنی حضور دارند و هم افراد غیرفنی و عملکرد آنها نشان داده که لزوما داشتن سابقه قهرمانی، تنها شاخصه موفقیت یک رئیس فدراسیون نیست؛ هر چند فاکتور مهمی است که می‌تواند در کنار سایر فاکتورها به موفقیت رئیس فدراسیون کمک کند.

هفته گذشته انتخابات فدراسیون دوومیدانی برگزار شد و احسان حدادی که تا همین چند ماه پیش در میدان مسابقه به رقابت با حریفانش می‌پرداخت به عنوان رئیس فدراسیون دوومیدانی انتخاب شد تا او هم به جمع روسای فدراسیون‌هایی که در سابقه ورزش قهرمانی در سطح بین‌المللی دارند بپیوندد. او بدون هیچ سابقه مدیریتی در ورزش به جمع روسای فدراسیون‌هایی که بالاترین سطح ورزش قهرمانی را تجربه کرده‌اند پیوست؛ روسایی همچون علیرضا دبیر، سجاد انوشیروانی، آرش میراسماعیلی، هادی ساعی و جواد داوری.

عملکرد هر کدام از آنها در فدراسیون‌های تحت مدیریت‌شان با فراز و نشیب‌های زیادی همراه بوده است؛ اما واقعیتی که نمی‌توان آن را نادیده گرفت این است که نقش سابقه قهرمانی آنها تاثیر چندانی در نوع مدیریت‌شان نداشته است. در ادامه به بررسی عملکرد این روسای فدراسیون‌ها پرداخته شده است.

علیرضا دبیر – رئیس فدراسیون کشتی

دارنده مدال طلای المپیک سیدنی در انتخابات فدراسیون کشتی که بیست و ششم تیر ۱۳۹۸ برگزار شد شرکت و توانست با کسب حداکثر آرا به عنوان رئیس این فدراسیون انتخاب شود. مهمترین اتفاقی که در دوران حضور دبیر در فدراسیون کشتی رخ داد بهبود چشمگیر وضعیت زیرساخت‌های کشتی کشور بود. در حال حاضر این فدارسیون‌ دارای کمپ‌های مجهز تمرینی است که در دنیا مشابه آنها را نمی‌توان یافت. نکته جالب اینکه این کمپ‌ها در کمترین زمان ممکن ساخته شد.

در خصوص کسب موفقیت‌های بین‌المللی هم، تیم های او عملکرد خوبی داشتند و برنامه ریزی دقیق دبیر برای تیم های پایه نوید روزهای خوشی را برای کشتی ایران در آینده نزدیک می دهد.

در مجموع دبیر عملکرد خوبی در فدراسیون کشتی داشته و می‌توان او را یکی از موفق ترین روسای فدراسیون های ورزشی کشور معرفی کرد.

هادی ساعی – رئیس فدراسیون تکواندو

پرافتخارترین المپین ایران که ۲ مدال طلا و یک مدال برنز المپیک را در کارنامه خود دارد دی ۱۴۰۰ ریاست فدراسیون تکواندو را بر عهده گرفت. با توجه به برخی حواشی که ساعی درگیر آن بود پیش‌بینی‌ می‌شد وی نتواند در این سمت موفق باشد؛ اما هر چه گذشت اوضاع تکواندو ایران بهتر شد و موفقیت تکواندوکاران در مسابقات اخیر، مصداق همین مسئله است.

تکواندو ایران سال‌ها به دلیل سوءمدیریت دچار رخوت و سکون شده بود اما در حال حاضر تکواندوکاران جوانی به تیم ملی اضافه شده‌اند و تغییر نسلی که در تیم ملی رخ داده نشان دهنده مسیر درست فدراسیون تکواندو است.

آرش میراسماعیلی – رئیس فدراسیون جودو

زمانی جودو ایران هم در آسیا و هم در جهان حرف‌های زیادی برای گفتن داشت. آرش میراسماعیلی که در کارنامه خود ۲ طلا و ۲ برنز جهانی را دارد در حال سپری کردن دومین دوره ریاست خود در این فدراسیون است؛ هر چند برای مدت کوتاهی از این سمت تعلیق شد اما خیلی زود به فدراسیون جودو بازگشت.

در خصوص عملکرد میراسماعیلی نظرات مختلفی وجود دارد؛ اما در مجموع کارشناسان جودو انتقادهای زیادی به میراسماعیلی دارند و بر این باورند او نتوانسته باعث پیشرفت جودو کشور شود؛ هر چند نباید فراموش شود این رشته حدود ۴ سال دچار تعلیق شده بود و همین مسئله در پسرفت آن تاثیر زیادی داشته است.

سجاد انوشیروانی – رئیس فدراسیون وزنه‌برداری

دارنده مدال نقره المپیک لندن یکی از منتقدان علی مرادی، رئیس پیشین فدراسیون وزنه‌برداری بود. در انتخابات این فدراسیون در سال ۹۸ که انوشیروانی هم به عنوان کاندیدا حضور داشت مرادی با کسب ۲۲ رای توانست بر صندلی ریاست فدراسیون وزنه‌برداری تکیه بزند؛ اما انوشیروانی که به برخی اتفاقات مجمع و اینکه قانون نصف به علاوه یک در تعداد آرای مرادی لحاظ نشده به مراجع ذی‌صلاح شکایت کرد و در نهایت در خرداد ۱۴۰۱ حکم ابطال انتخابات فدراسیون وزنه‌برداری اعلام شد.

با کنار رفتن مرادی، انتخابات این فدراسیون در اسفند ۱۴۰۱ برگزار شد و انوشیروانی توانست با کسب ۵۲ رای ریاست این فدراسیون را بر عهده بگیرد. در این انتخابات تنها رقیب انوشیروانی، ایوب بهتاج بود که وی در مجمع حاضر نشد تا انوشیروانی بدون هیچ دغدغه‌ای رئیس فدراسیون وزنه‌برداری شود.

کمتر از ۱۶ ماه از ریاست انوشیروانی در فدراسیون وزنه‌برداری می‌گذرد و نمی‌توان این مدت کوتاه را مبنایی برای بررسی عملکرد وی در نظر گرفت؛ اما در همین مدت کوتاه هم اتفاقات خوبی در فدراسیون وزنه‌برداری رخ داده که مهمترین آنها حضور تعداد زیادی از قهرمانان وزنه‌برداری در کمیته فنی است.

هر چند نباید فراموش کرد سالهاست وزنه‌برداری ایران خالی از ستاره شده و انوشیروانی برای تکرار موفقیت‌های وزنه‌برداری در سال‌های گذشته کار بسیار سختی دارد.

جواد داوری – رئیس فدراسیون بسکتبال

داوری یکی از بازیکنان نسل طلایی بسکتبال ایران محسوب می‌شود. او خیلی زودتر از تصورات توانست رئیس فدراسیون بسکتبال شود و در حالی که به نظر می‌رسید به جهت اینکه سال‌ها در سطح اول بسکتبال ایران بازی کرده بتواند به عنوان رئیس فدراسیون این رشته عملکرد خوبی داشته باشد اما برخی تصمیمات باعث شد داوری نتواند پیش بینی ها را برآورده کند.

در همین ۲ سال و اندی که از ریاست داوری در فدراسیون بسکتبال می‌گذرد وی حکم اخراج ۳ سرمربی تیم ملی را امضا کرده و در حال حاضر این تیم بدون سرمربی مانده است. کسب نتایج ضعیف تیم ملی بسکتبال در رقابت‌های جهانی و همینطور در بازی‌های آسیایی نشان داد این تیم حال و روز خوشی ندارد.

گفته شد که به تازگی جواد داوری به مهران حاتمی و مهران شاهین‌طبع پیشنهاد سرمربیگری تیم ملی را داده که هیچ کدام از آنها حاضر به قبول این مسئولیت نشده‌اند. با پسرفتی که بسکتبال ایران دچار آن شده به نظر نمی رسد این رشته بتواند حتی در بلند مدت شرایط بهتری پیدا کند؛ مگر اینکه داوری به این نتیجه برسد که باید در تصمیمات مدیریتی‌اش تجدیدنظر کند؛ در غیر این صورت قطعا از وی به عنوان یک رئیس فدراسیون ناموفق یادخواهد شد.

در اینکه بسکتبال ایران نیاز به یک پوست اندازی جدی دارد و این تیم حاصل فعالیت جواد داوری نیست شکی وجود ندارد اما آغاز جوانگرایی و توجه به تیم های پایه در دوره مدیریتی جواد داوری به گونه ایی است که نمی توان این امید را داشت که خیلی سریع مشکلات حل شود.

این انتظار از جواد داوری می رفت که با توجه به اینکه او از بازیکنان بزرگ بسکتبال ایران بوده و با توجه به شناختی که از مشکلات این رشته داشت خیلی سریع تر به دنبال حل مشکلات برود.

به جز این افراد، نفرات دیگری همچون روح‌الله حسینی در بوکس، زهرا اینچه درگاهی در ژیمناستیک، مهرداد علی قادراشی در تنیس روی میز و علیرضا پاکدل در هندبال سابقه فعالیت به عنوان ورزشکار حرفه‌ای را داشته‌اند؛ اما در این گزارش به بررسی روسای فدراسیون‌هایی که سابقه قهرمانی آنها بسیار پررنگ بوده پرداخته شده است.