ادامه راه فدراسیون با شمشیرهای کُند/ شائبه فامیل‌بازی آقای رئیس!

به گزارش ورزشی منهای فوتبال به نقل از مهر  شمشیربازی یکی از رشته های خوش شانس برای کسب مدال در بازی های المپیک ۲۰۲۴ پاریس بود که حتی مسئولان کاروان ایران هم روی مدال آوری آن حساب باز کرده بودند و اتفاقا همین مهم را ملاک میزان حقوق واریزی به برخی ملی پوشان این رشته قرار داده بودند.

با همه اینها و با وجود آغاز به کار پرامیدی که ملی پوشان اسلحه سابر در پاریس و با پیروزی برابر آمریکا برای خود رقم زدند، به خاطر پذیرش شکست برابر مجارستان و فرانسه، آنها نتوانستند به انتظارات برای ایستادن روی سکو پاسخ دهند و به جایگاه چهارمی بسنده کردند.

البته این جایگاه با دو پله ارتقا نسبت به المپیک توکیو به دست آمد اما این ارتقا هم توجیهی بر «ناکامی» ثبت شده برای تیم پرامید شمشیربازی ایران نبود، تیمی که بازیکنی مانند علی پاکدامن یکی از نفرات همیشه برتر رنکینگ جهانی در سال های اخیر را در ترکیب خود داشت اما نتوانست سهمی از مجموع مدال های توزیع شده در شمشیربازی المپیک داشته باشد.

شمشیربازی در المپیک نتوانست به انتظارات برای مدال آوری پاسخ دهد

آغاز به کار با ترکیب ناکام

متحمل شدن این ناکامی می طلبید مسئولان فدارسیون شمشیربازی بلافاصله بعد از المپیک به ارزیابی فنی تیم اعزامی و نفراتش پرداخته و بدون «وقت کُشی» اقدام به بازسازی این «تیمِ با مهره اما بی نتیجه» کنند اما نه تنها از این مهم غفلت شد بلکه حالا هم که آماده سازی ملی پوشان اسلحه سابر استارت زده شده، به خاطر برخی «گرایش» ها، اثری از ترمیم و آینده نگری در آن دیده نمی شود.

جام جهانی الجزایر که آغاز فصل جدید مسابقات شمشیربازی بعد از المپیک به حساب می آید از ۱۷ آبان آغاز می شود. به همین منظور اردونشینان تیم ملی اسلحه سابر از اول آبان به اردو فراخوانده شدند تا برای حضور در این جام آماده شوند.

با توجه به ناکامی حاصل شده در پاریس و «تکرار غصهِ بی مدالی» در المپیک و از طرفی فاصله زمانی مناسب تا المپیک آینده، می طلبید فدراسیون شمشیربازی با آینده نگری و تدبیری هوشمندانه تر، ترکیب تیم ملی اسلحه سابر که تنها نقطه قوت این فدراسیون به حساب می آید را وارد اردو می کرد اما به جای این کار ترکیب همیشگی سال های اخیر به اردو فراخوانده شده است.

تشکیل اردوی جهانی بدون انتخابی و ارزیابی

علی پاکدامن، محمد رهبری، محمد فتوحی، فرزاد باهر ارسباران، نیما زاهدی و احمدرضا شهمیری نفرات دعوت شده به اردوی تیم ملی اسلحه سابر هستند که قرار است تا هشتم آبان به تمرینات‌شان در رشت ادامه دهند. ترکیبی که پیش از المپیک هم در اردو بود و چهار نفر اول‌شان پای ثابت اعزام های این تیم در سال های اخیر بوده اند که در المپیک هم به نتیجه نرسیدند.

سوال اینجاست «چرا فدراسیون شمشیربازی این بار هم همچون همیشه بدون برگزاری رقابت های انتخابی اقدام به انتخاب اردونشینان تیم ملی اسلحه سابر و به کار گیری آنها برای تعیین ترکیب تیم اعزامی به یکی از مهمترین رویدادهای جهانی کرده است؟»

به هر حال و به طور معمول ملاک کار در همه رشته ها برای تشکیل اردوی تیم ملی، برگزاری رقابت های انتخابی است و یا ارزیابی عملکرد ورزشکاران در مسابقات داخلی و بین المللی. رقابت های انتخابی که تاکنون در شمشیربازی و برای اسلحه سابر بزرگسالان برگزار نشده است که همین موضوع جای نقد دارد. اگر هم ارزیابی عملکرد ملاک انتخاب اردونشینان بوده، بازهم این ابهام و پرسش وجود دارد که « بر اساس کدام ارزیابی، بازیکنانی که کمتر نقشی در موفقیت های تیم اسلحه سابر داشته اند، بازهم در اردوی این تیم حضور دارند؟»

انتخاب اردونشینان تیم ملی اسلحه سابر «ملاک فنی» ندارد

ملی پوشانی بدون نتیجه اما پای ثابت تیم ملی

در حقانیت حضور نفراتی مانند علی پاکدامن و محمدرهبری در اردوی تیم ملی اسلحه سابر بحثی نیست. طی همین یک سال گذشته علی پاکدامن با کسب مدال برنز انفرادی جام جهانی اسپانیا، مدال طلا مسابقات قهرمانی آسیا (چین) و صعود تاریخی در رنکینگ جهانی که تا رده سوم ادامه داشت، قابلیت های خود را نشان داد. حال اینکه محمد رهبری در بازی های آسیایی هانگژو با غلبه بر همین علی پاکدامن مدال برنز گرفت و در مسابقات قهرمانی آسیا (چین) هم به همین رنگ مدال دست یافت و اینگونه توانمندی‌هایش را نشان داد.

بازیکنی مانند نیما زاهدی هم از زمان ریاست قبلی فدراسیون شمشیربازی (فضل الله باقرزاده) و زمانی که تیم ملی اسلحه سابر با هدایت پیمان فخری بدون نوسان و در اوج بود، نشان داد که شمشیرباز آینده داری است و این قابلیت را سال گذشته با مدال برنزش در مسابقات بین المللی روسیه هم ثابت کرد. زاهدی حتی دو سال پیش هم در مسابقات قهرمانی آسیا به میزبانی کره جنوبی بهترین عملکرد را در میان ملی پوشان ایران داشت با این حال بعد از آن کمتر فرصتی به او و قابلیت هایش داده شد.

در مورد احمدرضا شهمیری تا به امروز فرصت زیادی برای بروز توانمندی هایش یا رد آن مهیا نبوده است. درست برخلاف دو بازیکن دیگر که همواره در اعزام های تیم ملی اسلحه سابر حضور داشته اند بدون حتی یک دستاورد شخصی! محمد فتوحی و فرزاد باهرارسباران نزدیک به دو دهه است که در ترکیب تیم ملی اسلحه سابر قرار دارند اما «هیچ» مدال انفرادی برای شمشیربازی ایران صاحب نشده اند.

در همین یک سال گذشته دو مدال برنز جام جهانی اسپانیا و مسابقات قهرمانی آسیا به نام این دو بازیکن ثبت شده اما در بخش تیمی یعنی با مشارکت و تاثیری گذاری پاکدامن و رهبری، آنها حتی در المپیک هم نتوانستند خیلی خوب کار کنند و باعث از دست رفتن امتیازات زیادی در بخش تیمی شدند. چه بسا اگر عملکرد آنها به اندازه دو ملی پوش دیگر خوب بود، نتیجه ای بهتر از چهارمی برای شمشیربازی ایران حاصل می شد.

ترکیب تیم ملی شمشیربازی اسلحه سابر بعد از سال ها تغییر نکرده حتی با وجود ناکامی در المپیک

تبعیض میان خودی ها و غیرخودی ها

بدون توجه به این فاکتورها، ترکیب اردونشینان تیم ملی شمشیربازی اسلحه سابر برای دور جدید تمرینات انتخاب شد تا این تیم «با تاخیر» و در فاصله ۱۷ روز مانده به جام جهانی الجزایر تشکیل شود آنهم «بدون سرمربی»! البته وقتی تیم ملی سرمربی ندارد، طبیعی است که نوک انتقادات در رابطه با چگونگی و ملاک انتخاب اردونشینان به صورت مستقیم متوجه «رییس فدراسیون» است.

محمد فتوحی که اتفاقا از «اقوام» رئیس فدراسیون شمشیربازی است (فتوحی پسر دایی همسر علیرضا پورسلمان است) و فرزاد باهرارسباران در تمام رویدادهای پیش از المپیک حضور داشتند اما در پاریس آنچنان که باید کمک حال تیم ملی نشدند. با این حال بازهم در ترکیب اردوی تیم ملی وارد شده اند و قطعا در ترکیب تیم اعزامی به الجزایر هم حضور خواهند داشت تا شائبه فامیل بازی مطرح شود.

چه بسا فدراسیون و ریاستش همین بذل توجه برای اعزام ها را به دیگر شمشیربازان حتی در دیگر اسلحه ها هم داشت، آنها می توانستند عملکردی به مراتب قابل دفاع تر داشته باشند. نیما زاهدی با وجود اثبات توانمندی هایش در سئول، بعد از آن در کمتر اعزامی کنار تیم ملی قرار گرفت. بازیکنی مانند محمد اسماعیلی ملی پوش اسلحه اپه اردیبهشت سال جاری در نیمه نهایی رقابت های زون آسیا و انتخابی المپیک، مقابل نماینده هنگ کنگ تنها با یک اختلاف ضربه باخت و از صعود به فینال و دستیابی به سهمیه بازماند.

چه بسا اگر لطف فدراسیون برای اعزام بی دلیل و همیشگی در مسابقات مختلف، سالیانه شامل حال امثال این ورزشکاران هم بشود، شمشیربازی در اسلحه سابر شاهد تحول مثبتی شود و در غیر این اسلحه و توسط نفراتی غیر از ملی پوشان همیشگی هم به برندگی و درخشش برسد.