انتصابات شایسته و ناشایست در وزارت ورزش

روزی در حالیکه تیمسار سپهبد خسروانی رئیس سازمان تربیت بدنی بر روی پیست دو و میدانی “امجدیه” قدم می زد یکی از نویسندگان ورزشی از او پرسید آوردن “نظامی ها” و افراد سیاسی که به ورزش می آورید چه سودی برای “ورزش”دارند؟تیمسار متکبرانه پاسخ داد که صلاح مملکت خویش خسروان دانند،بعدها یک خبرنگار گفته بود که منظور تیمسار از خسروان،خود خسروانی است.
حالا این روزها هم ابلاغهایی از سوی وزیر محترم ورزش صادر شده است که سئوالی مشابه به سئوال آن نویسنده را در بر دارد که براستی بعضی از این افراد برای ورزش چه سودی دارند؟
سالهاست که آثار شوم “بذرپاشی “در ورزش،گریبانگیر وزارت ورزش شده است ، بذرهای مسموم پاشیده شده او در ورزش کشور تا کنون ویرانی را به ارمغان آورده،او شخصی را با رانت در ورزش گمارد که ورزش “همگانی”را نابود کرد و ریشه های آن را خشکانید و سوزانید،او با “رانت”مردی برای تمام فصول در ورزش کشور شده است مردی که با بلدوزر از روی معاونت همگانی در ورزش عبور کرد و بعدها در خیابان سایه آفتاب را هم بر بام معاونت جوانان زیر ابرهای تیره فرو برد تا امور “جوانان”هم به سرنوشت شوم ورزش همگانی گرفتار شود.حالا در چنین اوضاع و احوالی “هر دم از این باغ بری می رسد تازه تر از،تازه تری می رسد.”معاونی بدون پیشینه و رزومه ورزشی به سمت معاونت فرهنگی و ورزش همگانی منصوب می شود که از فرهنگ نمی دانم ولی واقفم که از ورزش همگانی کاملا بی اطلاع است.
ورزش همگانی که در سلامتی و نشاط جامعه ما که متاسفانه حدود ۱/۳ جمعیت کشور دچار افسردگی و بیماری‌های روحی و روانی هستند و ۶۰ درصد افراد جامعه دچار چاقی و اضافه وزن می باشند موثر است . این معاونت تخصصی در حالی به این فرد سپرده شده است که در ساختمان چهارطبقه وزارت ورزش کارشناسان و کارکنان شریف و متخصصی وجود دارند که بخوبی می توانند ورزش همگانی را نجات دهند ولی حیف و صد حیف که کارشناسان وزارت ورزش،باید همواره شاهد ورود افراد غیر تخصصی به عمارت ورزش باشند،حالا دوباره مردی برای تمام فصول هم ابلاغ مشاورت گرفته تا هم پایداری ها راضی باشند و هم “مشورت ” و توصیه به ویرانگری در ورزش دهند.
خانم دکتر محمدیان اگر دانشگاه آزاد را رها کند و ششدانگ به ورزش بانوان خدمت کند قطعا از گزینه های خوبی است که وزیر محترم منصوب کرده اند ، او بانویی محترمه و متخصص است و این نیز یکی از انتصابات شایسته می باشد.
آقایان “معانی”و “محزون” هم از بدنه ورزش هستند و تاثیر آنان در عمارت ورزش به جهت دلسوزی در سازمان متبوع خود قطعا نمایان خواهد شد و از انتصابات شایسته هستند.
امور جوانان باز هم به فردی سپرده شده که بیشتر در شهرداری ها بوده و هیچگونه اشراف و اطلاعی از وضعیت آشفته ای که مدیران سابق و اسبق در امور جوانان ایجاد کرده اند ندارد، دوران طلایی “تندگویان” بازهم رویائی دست نیافتنی برای امور جوانان شد.
امید است که شهرداری چی منصوب شده در ورزش “سدمعبر” ایجاد نکند و امور جوانان سر و سامان گیرد.
خبرهای خوبی از انتصابات در وزارت ورزش نمی رسد و التهاب در جامعه ورزش فزاینده است ورزشی که باید با آرامش در بازی‌های آسیایی آینده شرکت کند.
بعضی از افراد هم از روی رابطه شخصی با وزير محترم در وزارت ورزش ابلاغ گرفته اند که قطعا تبعات مثبت یا منفی آن در گذر زمان هویدا خواهد شد.
نکته اساسی و کلیدواژه این روزهای ورزش ما این است در حالیکه خود وزارت ورزش دارای کارشناسانی با تحصیلات ورزشی و تجربه ارزشمند هستند چه نیازی است که از شهرداری و دیگر سازمان‌ها افرادی آنهم بدون داشتن تخصص و تجربه آورده شود، افرادی که حداقل ۴ سال طول می کشد که مسیر اتوبان سئول را یاد بگیرند.

“سالها دل طلب جام جم از ما می کرد”
“وانچه خود داشت ز بیگانه تمنا می کرد”
((حافظ))

علی افتخاری
کارشناس ورزشی