میرزا اقابیگ: انجمن صنفی باشگاهداران تشکل رسمی و قانونی است/سعی کردیم یاد سرمایه های ملی فراموش شده را زنده کنیم
به گزارش ورزشی منهای فوتبال حسن میرزا اقا بیگ دبیر انجمن صنفی باشگاه داران تهران طی پیامی در خصوص مراسم تجلیل از متن پیام به شرح زیر است
با سلام و احترام به بزرگان ورزش ایران
سپاس و قدردان تمام عزیزانی هستم که با پیام‌های پرمهرشان، خسته‌نباشید گفتند، و نیز آنان که با نقدهای خود در مسیر بهتر شدن، صادقانه یارمان بودند. من دست‌بوس تک‌تک شما عزیزان هستم.
خواهشی دارم؛ لطفاً کفش‌های من را بپوشید، چند قدم با آن راه بروید، سپس درباره‌ی نحوه‌ی راه رفتنم قضاوت کنید.
خدا را شاکرم که در تمام سال‌هایی که در خدمت ورزش کشور بوده‌ام — چه به‌عنوان قهرمان، مربی یا مدیر — هیچ‌گاه وام‌دار شخص یا نهاد خاصی نبوده‌ام، جز مردم و عشق به ورزش.
مراسمی که برگزار شد، بی‌شک خالی از اشکال نبود. اما اجازه دهید صادقانه بگویم: این مراسم، یک حرکت مردمی بود، با بودجه‌ای کاملاً خصوصی، و تنها با همت دلسوزان ورزش؛ بدون هیچ حمایت دولتی. دوستان هیات رئیسه بیش از سه ماه برای این برنامه وقت، انرژی و اعتبار صرف کردند؛ تنها به عشق پیشکسوتان و بزرگان.
در این میان، نقدی مطرح شد مبنی بر اینکه “انجمن قانونی نیست”.
با احترام و صراحت اعلام می‌کنم:
انجمن صنفی کارفرمایان باشگاه‌های ورزشی استان تهران، یک تشکل رسمی و قانونی است که به استناد ماده ۱۳۱ قانون کار جمهوری اسلامی ایران و بر اساس آیین‌نامه مصوب هیئت وزیران در تاریخ ۳ آبان ۱۳۸۹ تأسیس شده است. این انجمن، پس از طی تمامی مراحل قانونی، از جمله برگزاری مجمع مؤسس، تصویب اساسنامه، انتخاب هیئت‌مدیره و ثبت در روزنامه رسمی، از سال ۱۳۹۹ تاکنون با افتخار در خدمت جامعه باشگاهی ورزش استان تهران است.
این انجمن نه فقط قانونی‌ست، بلکه پل ارتباطی بین باشگاهداران و نهادهای تصمیم‌گیر کشور است؛ بستری برای همدلی، هم‌افزایی، و آینده‌نگری.
برنامه‌ای که اجرا شد، فقط یک تجلیل نبود؛ ما سعی کردیم یاد و نام سرمایه‌های ملی فراموش‌شده را زنده کنیم. از میان حدود ۲۰۰ گزینه، به دلایل ساختاری و محدودیت‌های اجرایی، تنها امکان تجلیل از حدود ۳۰ نفر فراهم شد؛ اما این تازه آغاز راه است، نه پایان آن.
و اگر از لحظه‌های انسانی مراسم گفتنی باشد، باید یادآوری کنم درک بالای بزرگان ما نظیر دکتر دنیامالی از شرایط فضا، سن مدعوین و ارزش لحظه‌ها، سبب شد تا مراسم به بهترین شکل و با حفظ حرمت برگزار شود؛ حتی زمانی که ایشان با احترام، مقابل پیشکسوتانی چون نوآموز و کلانی زانو زدند.
ما در پایان این رویداد، میثاق بستیم؛ پیمانی که پاسداشت نام پیشکسوتان، فراهم کردن میدان برای نسل جوان، حمایت از قهرمانان بازنشسته، و تداوم بزرگداشت بزرگان را وظیفه‌ای ماندگار می‌داند.
خوشحالم که این حرکت مردمی، دیده شد، نقد شد و مورد توجه قرار گرفت.
یعنی اثر گذاشت.
یعنی زنده بود.
یعنی ما با هم می‌توانیم.
کاری کنیم که بماند؛ نه آن‌که فقط برای ماندن، کاری کنیم.
با فروتنی،
حسن میرزاآقابیگ
کوچک‌ترین خادم بزرگان ورزش ایران
هیچ دیدگاهی درج نشده - اولین نفر باشید