اولین ترکش جمع شدن بزرگان وزنه برداری ایران در یک اقلیم!/اعمال نظر رئیس فدراسیون در تصمیمات سرمربی؟
مسابقات وزنه برداری قهرمانی آسیا در حالی همواره از اهمیت بالایی برای تیم‌های شرکت کننده برخوردار است که در این برهه، جز میادین انتخابی بازی‌های المپیک ۲۰۲۴ پاریس نیز به حساب می‌آید. از این رو پیش بینی می‌شد، کادر فنی تیم ملی وزنه برداری، طبق روال همیشگی، ترکیبی کامل را برای این رقابت‌ها در نظر بگیرد تا هم فرصت مناسب برای ارتقای رکورد مدعیان حضور در المپیک مهیا شود و هم این که سبد مدالی خود را در آسیا پر کند.
البته که باید به این نکته اشاره کرد، وزنه بردارانی که شانس کسب سهمیه هستند، تا به الان چهار مسابقه انتخابی را پشت سر گذاشتند و امتیاز لازم را برای تثبیت جایگاه خود در رده بندی جهانی به دست آوردند؛ بنابراین غیبت آنها در قهرمانی آسیا مشکلی برایشان ایجاد نمی‌کند. تنها انتخابی باقی مانده جام جهانی تایلند است که فروردین ماه سال آینده برگزار می‌شود که حضور آنها در این تورنمنت الزامی است. وزنه برداری ایران برای بازی‌های المپیک پاریس تنها شانس کسب سه سهمیه دارد. طبق قوانین فدراسیون جهانی، ۱۰ وزنه بردار اول هر وزن، به همراه برترین نفرات قاره، سهمیه المپیک را می‌گیرند. ۸۹، ۱۰۲ و ۱۰۲+ اوزانی هستند که سهمیه‌های المپیکی ایران تا این لحظه در آن قطعی شده است.
در این شرایط، اما مسئولان فدراسیون وزنه برداری با تصمیمی که در خصوص تیم شرکت کننده در رقابت‌های ازبکستان گرفته اند، علامت سوال‌های زیادی را در ذهن خیلی‌ها ایجاد کرده اند. این که چرا باید تنها سه نفر ترکیب تیم ملی ایران را در قهرمانی آسیا تشکیل دهند. آن هم در شرایطی که این تیم طی دو ماهه گذشته اردوی آماده سازی پرفشاری را در چالوس پشت سر گذاشت و نزدیک به ۱۵ وزنه بردار ملی پوش را در تمرینات داشت، اما خروجی اش سه وزنه بردار شد!
اتفاق مهم‌تر در این رابطه، غیبت سوال برانگیز نواب نصیر شلال، سرمربی تیم ملی وزنه برداری مردان در مسابقات قهرمانی آسیاست. این که چرا نفر اول این تیم، از حضور در رقابت‌ها سر باز زده و تنها دستیارانش را به ازبکستان فرستاده است.
طی چند روز اخیر گمانه زنی‌ها و شائبه‌های زیادی در مورد اعزام بحث برانگیز پولادمردان مطرح شده، مبنی بر این که نواب نصیرشلال با سجاد انوشیروانی اختلاف نظر پیدا کرده است. اگر چه تا کنون هیچ یک از طرفین، اختلاف بین یکدیگر را تایید نکردند، اما آن طور که از شواهد پیداست به نظر می‌رسد، باید پذیرفت که میان دو هم تیمی سابق وزنه برداری ایران تا حدودی شکرآب شده است. نصیرشلال مدعی شده که انتخاب سه وزنه بردار اعزامی به مسابقات قهرمانی آسیا با نظر اعضای کمیته فنی بوده و در نهایت رییس فدراسیون نام آنها را در فهرست این رقابت‌ها قرار داده است. در مورد غیبتش در تیم هم گفته: با توجه به اینکه سه نفر اعزام شدند، صلاح دانستم دو نفر از کمک مربیان به همراه تیم بروند.
این صحبت‌ها در حالی است که دو تن از اعضای کمیته فنی فدراسیون وزنه برداری، یعنی حسین رضازاده و حسین توکلی چنین ادعایی را رد می‌کنند و به اتفاق می‌گویند که کمیته فنی هیچ اسمی در خصوص وزنه برداران شرکت کننده در مسابقات آسیایی نداده است. جالب اینجاست که حسین رضازاده در کمتر زمانی حاضر به گفت و گو در رسانه‌ها می‌شود. ولی در این مورد اظهارات ضد و نقیض آن قدر بالا گرفته که او صراحتا نظرش را بیان کرده تا هر گونه اتهامی را از روی کمیته فنی بردارد.
مورد مبهم دیگر در اظهارات اخیر نصیر شلال مربوط به رسول معتمدی است. جایی که او در پاسخ به دلیل غیبت رسول معتمدی در رقابت‌های قهرمانی آسیا با بی تفاوتی گفته: باید از خودش سوال بپرسید! معتمدی اگر چه دچار مصدومیت است، اما به تا به الان در سه مرحله انتخابی المپیک حاضر شده است و باید در آسیایی ازبکستان و در آینده جام جهانی تایلند به میدان می‌رفت. با غیبت بی دلیل در این رقابت ها، این وزنه بردار از چرخه انتخابی المپیک حذف شد. آن هم در شرایطی که پیش از این، هزینه زیادی برای او صرف شد تا در مسابقات قبلی شرکت کند.
سجاد انوشیروانی، رییس فدراسیون وزنه برداری، فعلا پاسخی به حواشی‌های به وجود آمده، نشان نداده است. مطمئنا او به عنوان شخص اول فدراسیون وزنه برداری، باید پاسخگوی این جریانات باشد. به خصوص این که خودش از جنس این رشته است و به خوب و بد وزنه برداری اشراف کامل دارد. با همه این‌ها آنچه که از دور و نزدیک شنیده می‌شود، نه کمیته فنی در باره حضور وزنه برداران رقابت‌های قهرمانی آسیا نظر داده و نه سرمربی تیم ملی. از قرار انوشیروانی، با نظر شخصی این سه نفر را برای شرکت در مسابقات قهرمانی آسیا معرفی کرده و همین موضوع سرآغاز تنش‌ها شده است. گفته می‌شود، چون فدراسیون در وضعیت بغرنج مالی به سر می‌برد، توانایی تامین هزینه‌های سفر به ازبکستان را نداشته است. برای همین با حداقل‌ترین نفرات و با هدف میدان دادن به جوانان تیم را بسته است.
اما نکته اینجاست فدراسیون وزنه برداری که می‌داند میراث شومی که از مدیریت قبلی این فدراسیون (علی مرادی) برایش به جا مانده و هر روز به تعداد شکایت‌های مالی اش افزود می‌شود، چرا نتوانسته خزانه خود را در آستانه رقابت‌های قهرمانی آسیا مدیریت کند؟
تیم ملی هفت نفره وزنه برداری مردان اخیرا در مسابقات قطر کاپ حاضر شد و سه نفر از اعضای کادر فنی را نیز همراه داشت. به علاوه این که رییس، نایب رییس و دبیر فدراسیون هم در این سفر حضور داشتند. در این رقابت‌ها وزنه برداران مسابقه ندادند. آنها فقط وزن کشی کردند تا تنها امتیاز حضور در مسابقه برایشان محاسبه شود. در این شرایط باید پرسید، آیا بهتر نبود مسئولان فدراسیون قدری هوشمندانه‌تر عمل می‌کردند و به جای این سفر دسته جمعی پول مسابقات قطر را برای ازبکستان خرج می‌کردند؟
به هر شکل آن طور که پیداست وزنه برداری روز‌های ملتهبی را در آستانه المپیک سپری می‌کند. از یک سو باید دنبال راه حلی برای خسارت ۲۴ میلیاردی و شکایت‌های کارکنان قبلی این فدراسیون باشد و از سوی دیگر با خزانه‌ای خالی رو به رو است. بدتر از همه این که آتش اختلاف در تیم ملی بزرگسالانش هم در حال شعله گرفتن است. تیم ملی وزنه برداری پیش از این و در المپیک ۲۰۱۶ ریودوژانیر، و مشابه این اتفاق را تجربه کرد و در فاصله شش ماه مانده به این بازی‌ها سرمربی خود را از دست داد. در صورتی که سجاد انوشیروانی و نواب نصیر شلال نتوانند در این مقطع حساس اختلاف نظر‌های بین خود را حل کنند این نگرانی وجود دارد که مبادا خاطره تلخ المپیک ریو تکرار شود.
انتخابات ریاست فدراسیون وزنه برداری ایران سال گذشته در حالی برگزار شد که در حرکتی پسندیده اداره آن به دست بزرگان این رشته افتاد. بعد از سجاد انوشیروانی، بهداد سلیمی نایب رییس این فدراسیون شد. نواب نصیر شلال هم هدایت تیم مردان را به عهده گرفت. اگر چه انتظار می‌رفت نسل طلایی وزنه برداری کشور، مثل دوران حضورشان در ورزش قهرمانی، این بار تیمی قدرتمند را در عرصه مدیریتی این رشته ترسیم کنند، اما زودتر از آنچه که همه فکرش را بکنند دچار مسائل حاشیه‌ای شدند.
هیچ دیدگاهی درج نشده - اولین نفر باشید